De donkere kamer van Damokles

“Wat is een held? Iemand die straffeloos onvoorzichtig is geweest.”― Willem Frederik Hermans, De donkere kamer van Damokles Can you read the above quote? Most people can't since it is written in Dutch. One big reason William Fredrick Hermans (1921-1925) isn't a well know as other authors of his generation, say, Heinrich Böll, William Trevor or Alain Robbe-Grillet. Willem Frederik Hermans's novel of intrigue and espionage is told not in first person narrative but has the quality of first p [...]

Surface All the Way ThroughAfter reading the first 20 pages or so of Hermans's Darkroom of Damocles, I began to suspect a problem with the English translation. The text is spare to the point of aridity with hardly any description of people or places. Similarly, there is no psychological commentary; motives, reflections, emotions are unstated. Dialogue is presented more like a punching match than a conversation. Sentences are terse; paragraphs are short. Transitions are unexpected and somewhat di [...]

De diffuse tegenstelling tussen de werkelijkheid en de schijnbare werkelijkheid komt in deze roman goed naar voren door het motief van de dubbelganger. Omdat Osewoudt wat betreft innerlijk én uiterlijk (hij verft zijn haar zwart!) steeds meer op Dorbeck gaat lijken, wordt minder duidelijk wie wat gedaan heeft en wat de werkelijkheid is. Hermans laat de lezer in verwarring, wat zijn wereldbeeld typeert. Volwassen geworden in de Tweede Wereldoorlog, is Hermans van mening dat wij in een chaotische [...]

Op een bepaald moment was het onrustwekkend gevoel dat dit boek opwekt zodanig sterk geworden dat ik echt de moed moest zoeken om nog verder te lezen. Ik zat toen op 1/3 van het boek. Want wat gebeurt er allemaal, wie heeft welke rol, waarom lijkt alles elkaar zo tegen te spreken, waarom al die gebeurtenissen zonder samenhang, hoe, waarom, waarom, hoe? Als een koortsdroom waar je niet uit geraakt, en waarvan je kleine teentje al snel voorspelt dat het nooit goed kan aflopen.Pure waanzin in een b [...]

The discovery of the self and our potential is a hard journey especially when a psychological feeling of ineptness resides so deeply within. While we have our teachers and competitors to thank for such realisations, our protagonist lil ol Henri is not quite so fortunate. Through a lone serendipitous event, like dominos set in motion to befall one another, he "becomes a new man" after taking a series of instructions, blindly I'd say, to test his mettle and thus so proving himself to be no less th [...]

Milan Kundera offers a compound blurb for The Darkroom of Damocles; "I read it in a single sitting" and "a thriller during which the suspense never flags." While I agree with the first sentiment -- I read the final 270 pages in an evening -- the second claim is more elusive. Detailing the occupation/resistance dynamic in the Netherlands during WW II, W.F. Hermans unleashes a nightmare where his unsettling protagonist Osewoundt (O) takes up arms against the Germans and finds more than traces of e [...]

I must confess that I expected The Darkroom of Damocles to be a dark and difficult book. The title, the description of the author as “one of the most important Western European authors to emerge from the postwar period”, and that oh so dark cover all suggested that to me.But I was wrong. This is a terribly readable book, simply, clearly and very well written, and it is very easy to keep turning the pages to see what happens. It’s almost a case of serious literary meets gripping thriller. A [...]

Geweldig stukje literatuur dat ik veel te laat ontdekt heb.De manier waarop Hermans ons continue aan het denken zet, in dit geval over Henri Osewoudt, is magnifiek. Hij zet ons op het verkeerde been en is in staat een variëteit aan emoties bij de lezer op te roepen. Het leest als een literaire thriller maar het is zoveel meer dan dat. Prachtig geschreven, goed gestructureerd en een verhaal vanjewelste. Geweldig atmosferisch en er zitten beschrijvingen van ongekend niveau in. Na het lezen van di [...]

A possibly great book which unfortunately let itself get a little flabby and out of shape. I found that, after a few hundred pages, I simply stopped caringIt is written in a plain, airport thriller prose style so I was unable even to submerge myself in its language. An interesting concept, and worth a read, but I was unable to get excited about it and was (to be honest) rather glad when I had finished.

Dit boek is verontrustend, triest, verwarrend en hilarisch, zolang je over een pikzwarte humor beschikt. Een 'normale' roman, hoe duister die ook mag zijn, verschaft de lezer meestal toch met wat sprankjes hoop. Hermans doet dat niet. Je wordt op geen enkel moment getroost. Dat is een frustrerende leeservaring totdat je twee dingen leert: 1. dat het echte leven inderdaad oneindig triest kan zijn en 2. dat dat eigenlijk geweldig grappig is. Het taalgebruik is niet bloemrijk en de zinnen zijn door [...]

'De warhoofdige filosofen die onze westerse beschaving gemaakt hebben, die dachten dat er verschil was tussen schuld en onschuld. Maar ik zeg: in een wereld waar iedereen de doodstraf krijgt, daar kan er geen verschil tussen onschuld en schuld bestaan.'Aan bed gekluisterd drie volle dagen voor het Hermans-peloton staan: dan kun je geen kant meer op! Vijf sterren.

Iedere keer als je dit leest, ben je weer in totale verwarring. Alle mogelijke persoonsverwisselingen, theorieën en complotten spelen door je hoofd. Zalig boek! Ik ga het binnenkort lekker gewoon nóg een keer lezen!

Nederland, de jaren veertig, onder Duitse bezetting. Henri Osewoudt baat samen met zijn echtgenote (die toevallig ook zijn nicht is) een sigarenwinkel uit en leidt een heel saai, middelmatig leventje tot op een dag de mysterieuze Dorbeck binnenvalt. De verzetsman lijkt wel een tweelingbroer van Osewoudt en speelt hem een aantal opdrachten door. Zo moet hij een paar moorden plegen en andere verzetsmensen helpen. Zijn familie wordt opgepakt door de Duitsers maar hij kan zelf ontkomen, hoewel dan e [...]

Claudia de Breij schrijft in het voorwoord dat je dit boek het beste kunt lezen als je zeventien bent. Ze had ook beter het advies kunnen geven dat je dit boek het beste op een regenachtige herfstavond of koude winteravond had kunnen lezen. Ik las dit boek hartje zomer, terwijl ik op vakantie was in Barcelona. Hoewel ik van het boek genoten heb, vond ik het niet echt passen bij de sfeer waarin ik zat. Het boek gaat over de Tweede Wereldoorlog. Over moorden, verduisteringen en gevangenschap. Zo'n [...]

A sheer nihilism,yet paradoxically spontaneous one. It Sounds to be narrated in praise of nothingness .Anyway ,when one's life turned to be irredeamble ,and no hope flickering in the distance ,what should one adheres to ? When life is no longer wants us to be in it ?This is the story of how the war can reduce everything we have , possess or believe in to an absolute null.Considering Hermans's novel as a pessimistic one , would not be accurate,, I found him to be a realistic writer who just conve [...]

Misschien wel Hermans bekendste boek maar ik ben hier toch minder van onder de indruk dan Nooit Meer Slapen. Henri Osewoudt is de hoofdfiguur in deze roman die verhaalt over het verzet in de Tweede Wereld oorlog. Veel paranoia. Wie is te vertrouwen en wie niet. Het is net een achtbaan dit verhaal. Maar echt spannend wil het maar niet worden. De laatste 70 bladzijden spelen zich af net na de oorlog wanneer Henri wordt ondervraagt. Stond hij aan de goede kant? Je kun je niet wachten om te weten ho [...]

I did not think I would like as much as I did. I wasn't very impressed by Nooit Meer Slapen, which is also by Hermans. This novel, however, was very interesting, and had a good pace. His style neither appealed to me nor did it put me off; it was quite factual. I like how it is at first quite a simple war story, but when I realised that Osewoudt might not be a reliable narrator, I started questioning things that happened before in the novel. Simply a good book. +1 for Dutch literature.

Het boek roept een heel bepaalde atmosfeer op, net of Osewoudt als in a zeepbel door het leven ging. Bracht ook wel interessante aspekten van WWII aan het licht.

ja maar, Dorbeck?????

Intrigerend

this book is fucked up in all sorts of ways

Osim zanimljive naslovnice i naslova, koji su me odmah privukli, ništa mi drugo vezano za ovu knjigu nije bilo zanimljivo. Likovi s kojima se nisam povezala, djelovali su mi previše površni, ni malo stvarni, radnja me iz stranice u stranicu zamarala sve više, bez neke stvarne dubine i logike, samo hrpa likova koji se pojavljuju na trenutke, ništa me nije tjeralo da čitam dalje i zato sam nekih 100 stranica prije kraja odustala od cijele ove priče.S obzirom da se radi o knjizi koja je dio [...]

4,5

Die Niederlande & Flandern sind Ehrengäste der Frankfurter Buchmesse 2016. Dazu gibt es in diesem Herbst eine Fülle Neuausgaben, Neuübersetzungen und Wiederauflagen niederländischer/flandrischer Romane. Hierzu gehört auch „Die Dunkelkammer des Damokles“ von Willem Frederick Hermans (1921 – 1995), der – in Deutschland kaum bekannt – zu den großen niederländischen Nachkriegsautoren gezählt werden kann.Südholland 1940, deutsche Besatzungszeit. Mehr oder weniger zufällig schl [...]

‘De donkere kamer van Damokles’ mist zijn start zeker niet, met een aantal eerste pagina’s waarin onmiddellijk een fictief verhaal, een mysterieuze moord, een twijfelende, wat bizarre hoofdpersoon en een duistere sfeer op de voorgrond staan. De toon is hierbij gezet voor een wilde rit doorheen de rest van het boek waarin op een dwingende, bijna gehaaste, maar zeer treffende manier een wirwar van personages, steden, straatnamen, gebeurtenissen, foto’s en een hele reeks ‘donkere kamers� [...]

For many this is the masterpiece of W.F. Hermans, one of the greatest Dutch writers of the 20th Century. This probably is due to the ambiguous attitude of "resistance hero and/or willy-nilly collaborator" Osewoudt, the main character. He's a weak man that gets inspired by his more heroic alter ego Dorbeck, and becomes a killing machine. Hermans himself wasn't very pleased with this book, and I think he was not entirely wrong. It's not really high quality literature and the story often seems to g [...]

Está bien escrito y, una vez que te metes en la historia, la cosa engancha y la lectura avanza con facilidad. El toque esperpéntico de la trama y de su protagonista le dan ese plus que lo mantiene en las tres estrellas, pero, una vez más, a uno le gustaría un final más satisfactorio después de tanta peripecia claro que ahí está la gracia y lo que de verdad le llega al lector.Entretenido, pero tampoco va mucho más allá la cosa.

Main character Osewoudt seems to go through life in a plastic bubble: nothing really touches him. Interesting theme about truth and perception. Also interesting view about ww2 in the netherlands, mainly about the role of the resistance. i can imagine this book being revolutionairy in it's time. But it's Also very flat concerning character development.

Een klassieker in de Nederlandse literatuur en absoluut een aanrader! Is Osewoudt nu een held? Wat heeft hij precies gedaan en hoe dit te bewijzen? Deze roman is een mooi voorbeeld van postmodernisme. De roman stelt op een mooie wijze in vraag in welke mate de realiteit nu kenbaar is.

Waanzin ontmoet werkelijkheid, of toch de schijnbare versie van dat concept?Prachtig boek.